Dag 3: Afrika in Europa
28 December 2014 | Roemenië, Daia
Vandaag was het een bewogen dag. 's Morgens liep de wekker te vroeg af. We maakten zakjes snoep ter voorbereiding en kozen opnieuw truien, sokken en laarzen om uit te delen. Gelukkig hadden we warm water om ons te douchen. Dit blijkt geen gewoonte, gezien er om het half uur een elektriciteitspanne is.
Na de ochtenklusjes maakten we ons klaar voor vertrek. Op het programma stond het bezoek aan een zeer arm dorpje. In de namiddag zouden we naar een basisschool gaan waar alles binnen zou doorgaan. Dit is beter omdat de mensen het warmer hebben, maar de geur is onvergetelijk.
Aangekomen in het dorp stroomden de kinderen weer toe. Ditmaal waren we allen gechoqueerd hoe vuil iedereen was, ziek en uitgemergeld. Vele kinderen hadden een apatisch gezicht. Toch bleven ze zeer rustig tijdens het programma en waren ze enorm dankbaar. Vele kinderen kwamen met doorweekte, modderige schoenen zonder kousen. Hun haren krioelen van de luizen. Verschrikkelijke omstandigheden. De mensen bouwen letterlijk hutten van platen, modder en dekens. Op straat ligt het vol afval en dode honden. Iedereen vraagt zich af hoe deze mensen dagdagelijks overleven. Het is een zware strijd. Gelukkig trekken ze zich op aan een plaatselijk Romagezin die elke dag 100 maaltijden voorziet. Om iets van inkomen te hebben verkopen de mensen ijzer, plastiek of bedelen ze.
Het was al laat in de namiddag toen we het tweede dorp bereikten. De lunch aten we snel op in de auto. De plaats werd voor de eerste keer bezocht. We liepen een volledig ander Romavolk tegemoet. Zowel kledij als houding verschilden enorm. Hier lagen problemen op een ander niveau. In vele gezinnen worden kinderen verkocht en uitgehuwelijkt aan 12 jaar. Toch hebben we het al beter dan de kinderen die we in het eerste dorp zagen. Het programma verliep vlot, maar op het einde deden ze er alles aan om zoveel mogelijk te krijgen, zonder enig respect of dankbaarheid, terwijl ze minder tekorten hadden tegenover vele anderen.
Het is bijna 00.00u. Iedereen is doodop. Bedtijd zodat we er morgen opnieuw in kunnen vliegen.
Vele groetjes, de al iets meer uitgeputte Romaniacs.
Na de ochtenklusjes maakten we ons klaar voor vertrek. Op het programma stond het bezoek aan een zeer arm dorpje. In de namiddag zouden we naar een basisschool gaan waar alles binnen zou doorgaan. Dit is beter omdat de mensen het warmer hebben, maar de geur is onvergetelijk.
Aangekomen in het dorp stroomden de kinderen weer toe. Ditmaal waren we allen gechoqueerd hoe vuil iedereen was, ziek en uitgemergeld. Vele kinderen hadden een apatisch gezicht. Toch bleven ze zeer rustig tijdens het programma en waren ze enorm dankbaar. Vele kinderen kwamen met doorweekte, modderige schoenen zonder kousen. Hun haren krioelen van de luizen. Verschrikkelijke omstandigheden. De mensen bouwen letterlijk hutten van platen, modder en dekens. Op straat ligt het vol afval en dode honden. Iedereen vraagt zich af hoe deze mensen dagdagelijks overleven. Het is een zware strijd. Gelukkig trekken ze zich op aan een plaatselijk Romagezin die elke dag 100 maaltijden voorziet. Om iets van inkomen te hebben verkopen de mensen ijzer, plastiek of bedelen ze.
Het was al laat in de namiddag toen we het tweede dorp bereikten. De lunch aten we snel op in de auto. De plaats werd voor de eerste keer bezocht. We liepen een volledig ander Romavolk tegemoet. Zowel kledij als houding verschilden enorm. Hier lagen problemen op een ander niveau. In vele gezinnen worden kinderen verkocht en uitgehuwelijkt aan 12 jaar. Toch hebben we het al beter dan de kinderen die we in het eerste dorp zagen. Het programma verliep vlot, maar op het einde deden ze er alles aan om zoveel mogelijk te krijgen, zonder enig respect of dankbaarheid, terwijl ze minder tekorten hadden tegenover vele anderen.
Het is bijna 00.00u. Iedereen is doodop. Bedtijd zodat we er morgen opnieuw in kunnen vliegen.
Vele groetjes, de al iets meer uitgeputte Romaniacs.
-
28 December 2014 - 23:43
Tinus & Marry Blokzijl:
Hallo Luitjes
Ik neem mijn petje voor jullie af, fantastisch dat jullie je zo inzetten voor onze medemens en dat je op deze manier een stukje bewogenheid en Liefde kan laten zien. We bidden jullie een goede tijd toe en veel bescherming en genade van god
Groetjes Tinus & Marry -
28 December 2014 - 23:44
Sara Vanpachtenbeke:
Wauw, wat boeiend om jullie verslag te lezen! Het zal wel erg aangrijpend zijn wat jullie zien en meemaken. Ik bid dat God jullie harten verder mag vullen met liefde en bewogenheid en dat Hij door jullie heen mag werken om deze mensen tot zegen te zijn. Jullie doen werk van eeuwigheidswaarde. Wat bijzonder! Goede moed! xxx -
29 December 2014 - 09:15
Jan Goeminne:
Heftig! Confronterend!
Moge God jullie verder zegenen in jullie werk "door liefde bewogen"! -
29 December 2014 - 10:04
Anja :
hoedje af!
Ik bid dat Gods liefde door jullie mag stromen om jezelf te blijven vullen en om nog veel meer van Zijn Liefde te kunnen uitdelen.
groetjes -
29 December 2014 - 10:48
Christophe Depauw:
Geachte Romaniacs,
In ieder geval plaats ik van jullie reisverslag een bericht op mijn succesvolle blog de VREugDE van Kortrijk om jullie positief reisverslag nog meer in de kijker te zetten.
Ik bid ervoor dat elk probleem gezien mag worden als een uitdaging in een avontuur waaruit jullie alleen maar
sterker zullen groeien naar de God, de Vader. Jezus Christus heeft jullie allen in de hand en enkel Hij ziet in het hart van elke mens.
Gods zegen
christophe depauw -
29 December 2014 - 18:42
Carl En Debbie:
Véél zegen, het is zooo moooiii wat jullie doen!!! groeten aan allen en wees ook elkaar tot steun ( belangrijk!!) Love you all!! We bidden voor jullie :-) groeten Carl en Debbie.
-
29 December 2014 - 21:27
David V.H.:
Wel, liever jullie ginder dan ik denk ik dan. Je moet er ook het hart voor hebben. Man wat ben ik God dankbaar voor wat ik allemaal heb. Overvloed, veel te veel, toch veel meer dan ik nodig heb. Tijd om te delen en te geven van wat ik heb/ontvang. God zorgt voor mij, God zorgt voor anderen. Voor anderen mss gewoon door mij? Mmm... In een huis zijn kraantjes en leidingen, jullie zijn daar beide. Maar vries niet vast, hou elkaar warm. Een kraantje bevriest pas als het niet stroomt. Fijne eindejaarsdagen gewenst, van harte! -
29 December 2014 - 23:31
Hilde Vandenbulcke:
Lieve broers en zussen daar allemaal,
Ik wil jullie een hart onder de riem steken, .. wat jullie daar doen is gewoon fantastisch! Weet dat de Heer elk van jullie harten kent en die bewogenheid van jullie samen bundelt als een uitstraling van ZIJN liefde naar de minderbedeelden onder ons. Niemand kiest waar hij in de wieg wordt gelegd! .... wat mooi dan dat onze Westerse overvloed mag uitgedeeld worden waar nodig.
Bedankt dat jullie hiervoor de handen en voeten willen zijn, maar ook én voornamelijk jullie harten !!
I love you all en blijf jullie ondersteunen in gebed. Veel zegen daar ter plaatse.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
